Rodzaj Megachile, znany jako pszczoły liściowijki, to kolejna interesująca grupa owadów zapylających, które są znane z ich wyjątkowego sposobu zbierania pyłku. Zamiast używać brzucha, jak większość pszczół, Megachile gromadzą pyłek na spodniej stronie swojego brzucha, gdzie mają specjalne włoski do jego przenoszenia. Charakterystyczne dla nich jest również ich zachowanie podczas zapylania: często przycinają fragmenty liści lub płatków kwiatów, aby użyć ich do budowy gniazd, stąd ich nazwa „pszczoły liściowijki”.

Pszczoły z rodzaju Megachile są obecne na całym świecie, od regionów tropikalnych po umiarkowane. Znajdują się w różnorodnych środowiskach, w tym w lasach, na łąkach, w ogrodach i na terenach zurbanizowanych.

Przykładowe Gatunki:

➤ Megachile rotundata – szeroko stosowana w handlowym zapylaniu, zwłaszcza lucerny, jest znana z półkuli północnej.

➤ Megachile sculpturalis – zaliczana do inwazyjnych gatunków w niektórych regionach, znana z wyjątkowego wyglądu.

➤ Megachile centuncularis – typowa dla Europy, często spotykana w ogrodach i na łąkach.