Przepływ masowy w roślinach, znany również jako translokacja masowa, odnosi się do ruchu substancji (głównie rozpuszczonych składników odżywczych i wody) w obrębie rośliny, głównie poprzez jej układ przewodzący. Ten proces jest kluczowy dla dystrybucji składników odżywczych, wody oraz produktów fotosyntezy (np. sacharydów) od miejsc ich syntezy lub absorpcji do różnych części rośliny.


Układ Przewodzący Roślin

 Xylem jest odpowiedzialny za transport wody i rozpuszczonych w niej minerałów z korzeni do reszty rośliny. Ruch wody w xylemie zachodzi głównie dzięki transpiracyjnemu ciągowi wodnemu – woda paruje z powierzchni liści, co powoduje ssanie wody z niższych części rośliny.

 Floem przewodzi produkty fotosyntezy, głównie sacharydy, z liści (gdzie są syntetyzowane) do innych części rośliny, w tym do organów spichrzowych i rozwijających się tkanek. Transport w floemie nazywany jest translokacją floemową.


Procesy Przepływu Masowego

 Transpiracyjny Ciąg Wodny: Woda jest absorbowana przez korzenie rośliny z gleby i przemieszcza się w górę przez xylem dzięki różnicy potencjałów wodnych (ciśnienia) między glebą a atmosferą. Ten proces jest napędzany przez transpirację z liści.

 Translokacja Floemowa: Przemieszczanie się sacharydów i innych metabolitów w floemie odbywa się według hipotezy ciśnienia źródło-odbiornik (źródło to liście, gdzie produkowane są cukry, a odbiornik to części rośliny, gdzie cukry są wykorzystywane lub magazynowane). Proces ten jest napędzany różnicą ciśnienia turgorowego między źródłem a odbiornikiem.


Faktory Wpływające na Przepływ Masowy

 Gradienty Stężeń: Ruch substancji w roślinie jest często napędzany gradientami stężeń, zarówno w przypadku xylemu, jak i floemu.

 Stan Hydratacji Rośliny: Dostępność wody w glebie i jej zapotrzebowanie przez roślinę wpływają na szybkość i wydajność przepływu masowego.

 Czynniki Środowiskowe: Warunki środowiskowe, takie jak temperatura, wilgotność i światło, mają wpływ na procesy transpiracji i translokacji floemowej.


Badania koncentrują się na zrozumieniu, jak rośliny regulują przepływ masowy w odpowiedzi na zmienne warunki środowiskowe, aby optymalizować wzrost i przetrwanie.

Badania nad przepływem masowym pomagają zrozumieć, jak rośliny dystrybuują produkty fotosyntezy, co ma kluczowe znaczenie dla rozwoju roślin, plonowania i adaptacji do stresów środowiskowych.

Kanały wodne w roślinach, znane także jako akwaporyny, są kluczowymi białkami błonowymi, które regulują transport wody przez komórkowe błony. Są one niezbędne dla właściwej homeostazy wodnej rośliny i odgrywają fundamentalną rolę w różnych procesach fizjologicznych, w tym w transpiracji, pobieraniu wody przez korzenie, i transporcie wody w obrębie rośliny.


Akwaporyny są integralnymi białkami błonowymi, które tworzą porowate kanały w błonie komórkowej. Mają unikalną strukturę, która umożliwia selektywny transport cząsteczek wody, jednocześnie blokując przepływ jonów i innych rozpuszczonych substancji.


Podstawową funkcją akwaporyn jest ułatwianie dyfuzji wody przez błony komórkowe. Dzięki nim transport wody między różnymi komórkami i tkankami rośliny jest szybszy i bardziej efektywny niż byłby możliwy wyłącznie przez dyfuzję przez lipidową dwuwarstwę błony komórkowej. Akwaporyny w korzeniach ułatwiają absorpcję wody z gleby. Są one szczególnie ważne w warunkach, gdy dostępność wody jest ograniczona. W całej roślinie akwaporyny ułatwiają ruch wody z korzeni do pędów, w tym transport wody do liści, co jest kluczowe dla procesu transpiracji. 


Akwaporyny odgrywają ważną rolę w regulacji turgoru komórkowego, który jest istotny dla utrzymania struktury komórkowej i funkcjonowania rośliny. W warunkach stresu, takiego jak susza, zasolenie lub niskie temperatury, ekspresja i aktywność akwaporyn może być zmodyfikowana, co pomaga roślinie w adaptacji i przetrwaniu.Aktywność akwaporyn jest regulowana na poziomie ekspresji genów, co pozwala roślinie na dostosowanie liczby kanałów wodnych do aktualnych potrzeb. Akwaporyny mogą być również regulowane przez modyfikacje posttranslacyjne, takie jak fosforylacja, która może zmieniać ich aktywność.